In de krokusvakantie zijn we met het team jongens onder de 17 van De Ham/’t Y afgereisd naar Montenegro. Onder leiding van Zoran Stanisic (oud coach dames 1) is er 5 dagen lang en hard getraind.
De jongens verbleven in de stad Novi Sad, een plaats aan de kust. Helaas hadden we niet erg mooi weer. Maar dat geeft ook niet, daar kwamen we immers niet voor! We hadden namelijk een prachtig hotel waar wij 3 maaltijden op een dag kregen, maar waar ook het zwembad en de gymzaal gelijk bij zaten.
Onder leiding van de hoofdjeugdtrainer van Jadran (nationaal kampioen Montenegro) kregen we elke ochtend een training, ervoor deden we een krachttraining. In de avond werd er geoefend tegen de jeugd van Jadran, waar de verschillen pijnlijk duidelijk werden. Tijdens de training kon er weinig gesproken worden, oefeningen werden eindeloos herhaald en de trainer streefde naar perfectie. Ondergetekende moest de aanwijzingen van de weinigzeggende trainer vaak vertalen om het begrijpbaar te maken. “This is not good”, “This is oke”, “This is better” leek wel het enige vocabulaire te zijn wat de trainer kon zeggen, maar met veel handgebaren kwamen we al een heel eind.
In Montenegro trainen kinderen vanaf kleins af aan 5 á 6x in de week. In de vakanties trainen ze het dubbele. Alleen jongens waterpoloën in Montenegro, hoe raar het ook is, dameswaterpolo daar doet het land niet aan. De club heeft de beschikking over 200 á 300 jongens in de jeugdopleiding. Ze hebben echter maar 1 heren topteam. Haal je het niet dan richt je je vervolgens op je maatschappelijke carrière of vertrek je naar het buitenland.
Het zwembad is eigendom van de club en kan dan ook fulltime gebruikt worden. De spelers krijgen betaald en de voor de trainers is dit hun werk. Dat het zwembad aan alle kanten lekt deert de club niet. De club heeft maar 12 ballen en bijna alles stort in elkaar. Maar dat deert de spelers niet, ze hebben namelijk maar 1 doel en dat is in het eerste te komen.
Kinderen van o11 hebben al een geweldige techniek. Ze passen en schieten moeiteloos, maar als je wat fout doet word je ook gelijk weggestuurd door de trainer. “Voor jou 100 anderen” is het argument voor de harde aanpak.
Voor ZV De Ham ZC is het mooi dat er met iemand als Zoran gesnuffeld kan worden aan een andere sportcultuur en aan de Montenegrijnse cultuur. Want naast de sport hebben de jongens kunnen investeren in het team, en hebben ze wat kunnen zien van de streek. De contrasten zijn duidelijk. ZV De Ham ZC probeert er alles aan te doen om de faciliteiten zo goed mogelijk te kunnen bieden. De sportomstandigheden zijn in Montenegro een stuk beter, of nemen ze gewoon genoegen met minder?
Toen de jongens ruim en lachend werden ingemaakt, schaamden ze zich de 1e keer. De jongens beseften echter later dat het voor hen misschien het enige moment in hun leven is, waar prestatie boven plezier staat. Waar het zwembad groot is, maar de omgeving afbrokkelt. Hierdoor realiseerden onze spelers zich: zo slecht hebben wij het niet.
Justin Spaans, trainer en coach B-jongens
