Het lijkt zo vanzelfsprekend maar is het in de praktijk vaak helaas niet. Als je straks onze gedragscode leest op de Ham site zal je (hopelijk) zeggen “maar dit is toch logisch?”
Tot het moment komt dat je als ouder langs de kant zit en je zoon/dochter wordt zichtbaar aangevallen en de scheids fluit niet. Of op het moment dat je als coach je een strafworp tegen krijgt in de laatste minuut terwijl je op 7-7 staat. Of op het moment dat je als speler door je tegenstander aan je cap getrokken wordt en een knie in je gezicht krijgt.
Is het dán wél gerechtvaardigd om de scheids publiekelijk te beledigen en te bedreigen of de tegenstander ‘terug te pakken’? Het antwoord is in alle gevallen NEE, maar toch gebeurt het en komen de tuchtrapporten bij ons als club binnen.
Zo zijn er afgelopen seizoen(en) verschillende tuchtzaken geweest en mensen uit het publiek weggestuurd waarbij bovenstaande situaties aan de orde waren. Scheidsrechters hebben het hele voorval niet (goed) gezien of hebben besloten voordeel te geven maar krijgen vervolgens wel de volle laag terwijl ze naar eer en geweten hebben gehandeld en daar in hun vrije tijd staan.
De pech met dit soort zaken is dat niet iedereen weet dat er een incident is geweest én consequenties alleen voor de individuele speler/coach zichtbaar zijn, waardoor je het gevoel kan krijgen dat dit soort zaken bij ons toch echt niet gebeuren. Helaas is dit wel het geval en daarom ook dit bericht.
Ter info: Na een verweerschrift waar vaak uit blijkt dat de scheidsrechters het allemaal niet (goed) hebben gezien, we het allemaal niet bedoeld hebben en dat we enorm spijt hebben, resulteren dit soort zaken vaak in een aantal wedstrijden schorsing voor een speler of coach, nog los van opgelegde boetes. Schorsing benadeelt uiteraard je team en eigenlijk dus ook de club.
Echter een belangrijke consequentie die niet veel mensen overzien is dat we hierdoor als club onnodig in de spotlight komen te staan van een tuchtcommissie en het scheidsrechtercorps. Ik kan de reacties alvast uitschrijven: “Oh alweer een zaak van De Ham vanwege gebrek aan eerbied” of “Ik mag straks weer naar De Ham, kijken of ze hun mond nu wel kunnen houden of niemand op de bek slaan”.
We dragen daar met ze allen aan bij en hebben dus (gelukkig) ook invloed op het tegenovergestelde! Denk bijvoorbeeld aan “Ik mag straks weer De Ham fluiten, fijne vereniging om te fluiten, worden altijd netjes ontvangen en behandeld”.
Laten we nu echt eens zien dat we sportief gedrag belangrijk vinden en dat we elkaar op aanspreken op het moment dat een coach, speler of iemand uit het publiek onsportief reageert. Of die nu voor de Ham is of juist niet, sportief moeten we allemaal zijn.
Lees niet alleen onze volledige gedragscode op https://zvdeham.nl/zv-de-ham/gedragscode/ maar handel er ook naar.
Ik stel voor dat we komende play-outs laten zien dat naast we in de eredivisie thuishoren ook de leukste, fanatiekste maar bovenal sportiefste club hebben!
Johan de Boer,
Voorzitter WPC
